woensdag 3 juli 2019

Stapdag 19 - 23km : Kongsvall - Oppdal

Aanvulling op 3/7

Ne selfie in mijn bed genomen, en als eerste eruit. 06.15u. Iedereen lag er vroeg in, en het was een lange trip vandaag, dus dat uur was gepermitteerd. Als allereerste werk, de gaskachel aansteken, standje volle bak. 's Nachts kan je die kachel niet aanlaten, die brand alle zuurstof uit de lucht, te gevaarlijk. Iedereen had het bar koud.
Tweede werk, water uit de rivier gaan scheppen en ne volle moor opgezet voor thee en koffie. Derde taak, naar achteren gaan en op die plank met een gat in gaan zitten... en bij die temperaturen dat verzeker ik u, duurt dat echt niet lang.
Mijn laatste etensrestjes bij elkaar gescharreld, een stukje saucis (weeral) en klein stukje brood overgelaten voor onderweg.
T-shirt, twee truien, windstopper, regenjas- en broek handschoenen en muts op. Die muts heeft een dubbele functie, die gebruik ik ook om op te vullen met mijn donsjas en dient dan als kopkussen. Die zijn er niet altijd. Vertrokken met een temperatuur iets onder het vriespunt en ne gure strakke snijdende wind die je ook 's nachts kon horen razen en op de hut hoorde beuken. Maar dat heeft wel iets als je in je donzen slaapzak ligt. Gevoelstemperatuur min véél. 
600m gedaald. Strak tempo  tegen de koude. Vele wilde bloemen, een oude herdershut, waterloopjes en riviertjes met een niet aflatend geruis. Een kapel, op een bankje 5 minuten gegeten, wegens te koud, veel afwisseling. Het was een mooie tocht. En alleen gestapt. 
Het werd pas echt mooi toen ik vlak voor Oppdal een bord tegen kwam dat me verzekerde van eten. Ik bleef meer dan ne minuut in dat deurgat van die winkel staan . Mijn ogen floepte uit hun kassen. Ik rook het brood,... chocolade, koeken, kaas !, nen appel en een banaan, één, wat zeg ik, twee biertjes, tortelinnies en kipfilets met champignons als avondgerecht. Afgetopt met wat brie. Het was feest.
Samen met Fylkir, die was er natuurlijk eerst aangekomen, een cabine gehuurd, en samen gegeten. Hij lust mijne kost wel. Nice, ... nice... 

Grootse momenten zijn dat...


De fotokes van gisteren :




Aangekomen aan een heel eenvoudige herberg . 6 op 6 m, geen stromend water, wassen in de rivier, drinkwater uit de rivier. Geen verbinding met telefoon of internet, afgesloten van de wereld. Vandaar dat jullie nu pas, een dag later, een berichtje krijgen Matrassen tegen elkaar geschoven,... maar het heeft wel iets, vooral buiten, is het een mooi plekje op aarde. Gelukkig staat er hier wel wat eten, dozen, pasta, pajes soep, maar geen brood e.d. Ik zit volledig door mijn voorraad heen. Fikyr heeft een doosje met vlees, noedels en een pakje soep, ik heb nog voor 1 maal gedroogde groenten en kruiden. En niet te vergeten mijne muskusossaucis. Daar kunnen we wel iets mee.
De eerste 4 km asfalt, en dan begon de klim door het bos. 150 meter stijgen en terug een goei 100m dalen. Daarna op naar 1313m, we waren begonnen op dik 800m. Lood en loodzwaar, 2uur voor 5km. Zelfs de motor van de "wandelmachine Fylkir" sputterde soms tegen. Wat kan die man stappen. Het tweede deel zakte het stijgingspercentage, maar er stak een stevige ijswind op. Bar koud. Gedurende 3 uur stapten we boven de vriesgrens. Handschoenen, muts, windstopper ...
Het deed me denken aan de toendra. Enorme hoogvlakten, plassen water, sneeuwplaten ... geen schuil- of rustplaatsen. Op gans deze hoogvlakte is er niets om even op adem te komen.
Al van bij het vertrek waren er vele prachtige  watervallen, en ook opvallend, in het dal stroomde de rivier altijd tegen, en nu stroomt ze mee.
Morgen 28km maar vooral dalend.
En komen we terug in de bewoonde wereld, met winkels... daar zie ik echt naar uit. Ik kan het verse brood nu al ruiken.


Geen opmerkingen:

Een reactie posten