Stapdag 16 - 25km : Fokstugu Fjellstue - Hjerskinn

Strontregen! Beter kan ik de dag niet samenvatten. 25 km gestapt, weinig foto's. Ik had meer dan 3 uur nodig voor de eerste 11km.

Smalle kronkelende paadjes vol rotsblokken, gladde stenen, waterloopjes , ... en wind op kop met heel veel regen.

Mijn flashie groen regenfrakske met waterkolom van 7000mm, ja mijn gat, zo fit als ne trisé.

Lieve belde me van op een familiebijeenkomst, maar ik kon maar even praten want ik vroor uit mijn vel. Ik was drijfnat tot op mijn lijf en moest in beweging blijven. In één ruk de 25 km afgemaald met ne stop van nog geen 10 minuten om rechtstaand te eten. 

Ik ben een Noorse vrouw op het pad tegengekomen die me wist te vertellen dat 2km verderop de brug kapot was en je uit de schoenen moest om het water  over te steken. Het eerste kapotte bruggeske vormde geen probleem. (foto)

Dat was ne goede tip, ik hoorde de E6 in de verte en vond op mijn gps een weggeske ernaartoe, weliswaar met een klein omwegske, maar soit, liever dat dan door het ijskoude bergwater. Toen schoot het stapwerk flink op, en nog eens 6 km verder kon ik terug het caminopad op.

Trouwens, op die E6 staan wel geregeld banken om vermoeide automobilisten wat rust te geven...

Ook de herberg gisteren sloeg zwaar tegen. Een oud en zeer mooi gebouw, maar, je moest er zwaar voor betalen. 475 NOK. Alstublieft. Direct uitleg over het avondgebed in de kapel en om 8u de ochtendgebeden. Maar voor de rest geen voeling met wat pelgrims nodig hebben. Geen wasmachine, internet, lakens, handdoeken, een plaats om kleren te drogen,... allemaal dingen die je vlak boven Oslo wel had voor maar  300NOK. Alle herbergen in deze omgeving weten dat je hen nodig hebt en het is telkens langs de kassa waar ze rekenen met een verket. Je kon tussen Oslo en Lillehammer slapen voor 200NOK of soms nog minder als er weing voorzieningen waren. Het stinkt hier wat naar platte commerce, er zijn in deze weersomstandigheden dan ook geen andere opties dan betalen.

Seffens ga ik me wel eens laten gaan,... ik ga hier eten. Samen met de IJslander. Morgen weer regen, daarna zou het beteren...

En morgen ga ik ook minder zagen🤔, alé ja, we zien wel.😜

Stapdag 15 - 24km : Dovre - Fokstugu Fjellstue,

Gisterenavond nog wafeltjes gegeten bij ons gastkoppel met 2 jonge mensen uit Duitsland. Het gastkoppel, iets oudere mensen, herbergen dit jaar voor het laatst pelgrims. Het doet hen pijn, dat zie je. Het Duitse meisje doet de camino in 3 stukken verdeeld over 3 jaar. Gisteren was haar laatste stapdag van deel 2, ze nam vanmorgen de trein naar Trondheim waar ze nog 2 dagen zal verblijven. 

Om 8 uur was ik vanmorgen op wandel. De rugzak 1kg lichter gemaakt en met uitgeruste benen na de korte tocht van gisteren. Het ging heel vlotjes.

Eerst wat asfalt, een klein stukje door hoog gras, gevolgd door een heel mooie paden die goed begaanbaar waren.  Misschien wel het leukste stuk tot nog toe. Eindelijk zijn we uit het dal in een gans andere omgeving. Vergezichten, schapen, geen geluid meer van verkeer, complete stilte buiten het huilen  van de wind, beekjes, watervallekes ... Van 500 naar een goeie 1200m en terug naar een kleine 1000m gezakt. Enkele watertjes moeten doorkruisen, maar het was kinderspel in vergelijk met vorig jaar op de Via De La Plata.

Pas de laatste 3 km werd het pad drassig. Ook mijn regenpak moeten aantrekken voor verschillende buitjes... Onderweg Jeannette terug ontmoet, met een nieuwe stapmaat, ook een Nederlandse. Hun stapritme ligt veel lager, en was hen direct weer kwijt. 

Het alleen zijn, al verwonderd het mezelf ook wel wat, blijf ik fijn vinden.

Seffens een doos Brun Lapskaus opwarmen met brood. Daarna bedje in.