Ik wist het gisterenavond niet, zelfs vanmorgen nog niet toen ik opstond. Mijn klak stond scheef en ben niet gaan stappen. Onder het motto, "niks moet, alles mag".
Om 7u aan de ontbijttafel met mijn Nederlandse vriendinnen, en om kwart voor 8 opgepikt door ne priester om naar de ruïne van een kathedraal te gaan. Deze is overkoepeld door een Noorse dame die getrouwd is met een Amerikaanse biljardair, haar laatste wens was dat die ruïne niet verloren mocht gaan. Voor openingstijd voor de toeristen zijn we daar gezegend, de priester, Jeanette en ik in die kathedraal, gelovig of niet, het doet iets met ne pelgrim.
Boodschappen gedaan, gegeten, telefonneke via wathsap met de Jan, napke, en alles terug gewassen en op orde gebracht voor morgen. Heb nog net naar De Columbus gekeken... een daggeske van zalig niets doen.
Lea en Jeanette zijn wel vertrokken, dat wil zeggen dat ik morgen weer alleen vertrek. Eigen tempo, mijmeren, foto's maken, genieten,... maar natuurlijk is een ganse dag stappen ook wat afzien. Ne leuke mix.
Nu ga ik een spaghetti maken met kippenvleugels in tomatensaus. Rond 20.00u bedje in.
Benieuwd wat morgen me zal brengen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten