"TOEVALLIGHEDEN"
Gisteren genoten van mijn rustdag, maar terug onderweg zijn geeft me toch veel meer voldoening.
Het was ne prachtige dag, vol zon.
Altijd mooie vergezichten, maar toch dikwijls op de baan stappen, en dat is wel jammer. De trajectmakers van de camino moeten dansen op een dun koordje, niet te ver rond, veilig, mooi, en liefst zo veel mogelijk op de oude route. Ga er maar aan staan!
Onderweg Ruth ontmoet. Een toffe madam die aan het joggen was en stopte, zij had de camino van St Jean Pied de Port tot in Logrono gestapt.
Het leverde weer een boeiend gesprek op.
Dikwijls heb je na een rustdag slechte benen, maar dat was zeker niet het geval. Om 7.15u vertrokken en om 18.00u geariveerd. 33km.
Met een code, waar je voor moet bellen, geraak je aan de sleutel om binnen te kunnen in de herberg, en deze is van de kerk. Douchke, wc, 8 bedden tafel en een piano, dat is 't. Weer alleen, maar Lea, mijn Hollandse vriendin heeft hier gisteren ook geslapen
Een minuut binnen of er ariveert een jong meisje, met in de hand ne microstaander, vergezeld door haar moeder. Ik zeg aha,... kom jij voor mij op die piano spelen?...
Van toeval gesproken... ga mee naar de kerk zegt de moeder en je krijgt een privé concert.
Een kippevelmomentje. Ze repeteerde voor een trouw die er morgen plaatsvindt. Ik mocht een filmke maken. De moeder vraagt van waar ik ben, wel, van Antwerpen ... Wât? Dat altaar daar is in Antwerpen gemaakt. Alles viel samen.
Ik kon haar alleen maar bedanken met een zoen, en ook zij was er erg van aangedaan dat haar muziek me zo raakte.
Fantastische dag, toch?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten