GELUKSDAG!
Vertrek : 7.45u, doel, ... 28 km tot Hollandsk Gjestehus.
Even een klein beetje gemiezer, wolken, perfecte temperatuur om te hiken. Direct een pittig klimmeke, en als bij wonder gevolgd door enkele kms "Noors" vlak. Dat schoot goed op. Maar ik zat al snel terug in het bos, klimmen/dalen op een smal paddeke op een steile helling. Een stuk pad brak af en op mijn gezicht gegaan, gelukkig zonder schade. Enkel getintel van netels heb ik er aan over gehouden.
Op een grindpad riep iemand iets naar me, "I am from Belgium", coffee sir? Dat sloeg ik natuurlijk niet af. Wafeltjes á volenté, en bessenconfituur. Een leuk gesprek, warme mensen met een groot hart. De blog op hun tablet bezocht, ... het werd een leuk momentje. Eén van de mannen werkt even verder in de kerk, deze moest ik van hem zeker bezoeken. Een gans andere kerk dan alle kerken die ik ooit heb gezien, heel mooi. Hij vond dit de mooiste kerk van Noorwegen, maar verbeterde zichzelf, van de hele wereld.
Sygard Grytting, een zéér oude boerderij/pelgrimsherberg. Jammer dat er nog maar 17 km werd gestapt, daar had ik graag verbleven. Ik vond de pijltjes niet van de camino, en mijn gps wees me door een riviertje, dan maar langs de baan.
Na de middag scheen de zon volop. Net toen ik wat schaduw en een bankske zocht zag ik een Kiwi om de hoek verschijnen. Een middagmaal gekocht en achteraan het gebouw aan de parking me tegen de muur in de schaduw gezet, vlak onder een prikbord, ... en ja, een punaise in mijn gat...
Een dame die naar binnen ging vroeg me of ik pelgrim was, wat ne lieve lach had die madam. 10 minuten later kwam ze terug naar me toegelopen met ne cornetto. De tweede crème die ik op mijn camino krijg. Dat zijn zo'n kleine dingen die het verschil maken...
Aangekomen aan de herberg was deze gesloten, een bouwval. Het hotel in de buurt, veel te duur. Volgende overnachtingsplaats. 10 km verder. Was mijn geluk opgebruikt ? De moed bijeen gescharreld en terug het pad op. Ik moest eerst nog aan water geraken, ik had geweldige dorst. Schuin hogerop 50m verder, zag ik een huis met mensen op hun terras zitten. Vader, moeder en dochter. Kunnen jullie alstublieft mijn veldfles vullen? De dochter sprong onmiddelijk recht en bracht water, met de vraag waar ik heen ging. Dat is nog 10 km hoor. Wat Noors gebrabbel. Gevolgd door "I will bring you, get in the car".
Hotelleke volgeboekt, dan maar naar een camping. Ook daar bleef ze weer wachten tot ik zeker was van een slaapplaats. Een houten cabine gehuurd. 50 NOK meer dan een tent plaatsen.
Wat zijn die Nooren toch norse mensen hé. Ik weet ondertussen wel beter.
Tack. Norway is great!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten